غیرت مردانتان محو شد

حرام خورتان کردند تا غصه ی مرا نخورید ودیگر منتظر امدن من نباشید.

اواز هایی را مهمان خانه ی تان کردند که دیگر من مهمانتان نشوم.

انسانیت تان که اب رفت.ایمانتان که رنگ باخت.برکت که از خانه هایتان که رخت بربست....

غربتی را حس کردم که اگر نبود مناجات های شبانه ام با حضرت دوست واگر نبود ضجه های روزانه ام در مصیبت حسین....بماند..

نوشته شده در شنبه 93/4/28ساعت 12:0 صبح توسط مرضیه سادات نظرات ( ) | |